عبادتگاه قوم زكريّا

6. قوم زكريّا، داراى مكانى خاصّ (محراب)، به نام عبادتگاه:

يا زَكَرِيَّا ... فَخَرَجَ عَلى‌ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرابِ‌ ... [1]

مريم (19) 7 و 11

قوم زكريّا و زكريّا عليه السلام‌

7. قوم زكريّا، در انتظار بيرون آمدن زكريّا عليه السلام از عبادتگاه خويش:

يا زَكَرِيَّا ... فَخَرَجَ عَلى‌ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرابِ‌ ....

مريم (19) 7 و 11

نيز--) مدخل زكريّا عليه السلام‌

قوم سبأ

--) سبأ/ قوم‌

قوم شعيب‌

--) اهل مدين‌

قوم صالح‌

--) ثمود

قوم عاد

--) عاد

قوم فرعون‌

--) آل‌فرعون‌

قوم لوط

خداوند لوط عليه السلام را به سوى سرزمين سَدوم فرستاد.

اهل آن‌جا مردمى كفرپيشه و تبهكار بودند. آنان راه را بر مسافران بسته و با آنان عمل شنيع لواط انجام مى‌دادند. لوط عليه السلام قوم خويش را به عبادت خدا فراخواند و آنان را از ارتكاب منكرات برحذر داشت، امّا آنان به سركشى خود ادامه دادند تا اينكه با نفرين لوط عليه السلام سرزمين آنان زير و رو گشت و با قهر الهى هلاك شدند. [2]

اهمّ عناوين: رذايل قوم لوط و عذاب قوم لوط

آثار باستانى قوم لوط

1. بقاياى آثار ويران شده قوم لوط، تا عصر پيامبراكرم صلى الله عليه و آله:

فَجَعَلْنا عالِيَها سافِلَها ... وَ إِنَّها لَبِسَبِيلٍ مُقِيمٍ. [3]

حجر (15) 74 و 76

وَ لَمَّا أَنْ جاءَتْ رُسُلُنا لُوطاً ... إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلى‌ أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ ...

وَ لَقَدْ تَرَكْنا مِنْها آيَةً بَيِّنَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ.

عنكبوت (29) 33-/ 35

[1] . احتمال دارد مراد از محراب، جايگاهى باشد كه هم زكريّا عليه السلام و هم ديگران با اذن وى در آن نماز مى‌خواندند. (التفسير الكبير، ج 7، ص 515)

[2] . تاريخ طبرى، ج 1، ص 175-/ 182؛ الكامل، ابن‌اثير، ج 1، ص 118

[3] . «عليها سافلها» يعنى شهر قوم لوط، «انّها» يعنى آثار آن شهر، «لسبيل مقيم» يعنى هنوز از بين نرفته است. (الكشاف، ج 2، ص 586)