[1] . در شأن نزول آمده است: روزى كه نوبت حفصه بود، پيامبر صلى
الله عليه و آله با كنيزش ماريه در خانه حفصه خلوت كرد و حفصه كه متوجه اين امر شد
دچار غيرت شد و پيامبر صلى الله عليه و آله براى به دست آوردن قلب او، ماريه را
برخود حرام كرد و تعهد گرفت به كسى نگويد، ولى او به عايشه گفت و هر دو به
پدرانشان بازگو كردند، و در پى اين خيانت بود كه خداوند آيه شريفه را نازل كرد.
(البرهان، ج 5، ص 419، ح 5؛ جامع البيان، ج 28 جزء 14، ص 198- 202)