responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 23  صفحه : 281

20. جفت‌

189. سوگند خداوند به جفت (شفع):

وَ الشَّفْعِ‌ ....

فجر (89) 3

21. جمعه‌

190. قسم خداوند به روز جمعه:

وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ. [1]

بروج (85) 3

22. حق‌

191. قسم خداوند به حق، براى وارد كردن ابليس و پيروانش در جهنّم:

قالَ يا إِبْلِيسُ ما مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعالِينَ‌ قالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ‌ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ. [2]

ص (38) 75 و 84 و 85

23. خدا

192. قسم خداوند به آفريننده جنس مؤنّث، در مخلوقات:

وَ ما خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‌.

ليل (92) 3

193. سوگند خداوند به ربوبيّت خويش، جهت بيان بى‌ايمانى اعراض‌كنندگان از قضاوت محمّد صلى الله عليه و آله:

فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً.

نساء (4) 65

194. قسم خداوند به خود، جهت تأكيد بر ارسال پيامبرانى پيش از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله:

تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى‌ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ‌ ....

نحل (16) 63

195. قسم خداوند به مقام پروردگارى خود بر آسمان و زمين، جهت تأكيد بر حقّانيّت رازقيّت خويش:

فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ. [3]

ذاريات (51) 23

196. قسم خداوند به ربوبيّت خويش بر مشرقها و مغربها، براى تأكيد بر قدرت خويش:

فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ إِنَّا لَقادِرُونَ.

معارج (70) 40

197. قسم خدا به ربوبيّت خويش، درباره آگاهى دقيق از مستحقّ عذاب بودن مجرمان:

فَوَ رَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّياطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلى‌ بِها صِلِيًّا.

مريم (19) 68 و 70

198. قسم خداوند به ربوبيّت خويش، درباره حتمى بودن احضار منكران معاد و شياطين و گردآورى آنان، در قيامت:

وَ يَقُولُ الْإِنْسانُ أَ إِذا ما مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا فَوَ رَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّياطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا.

مريم (19) 66 و 68

199. قسم خدا به ربوبيّت خود، بر تحقّق حتمى طبقه‌بندى عاصيان، در قيامت:

فَوَ رَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّياطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمنِ عِتِيًّا.

مريم (19) 68 و 69


[1] . از امام على عليه السلام روايت شده است: «شاهد» روز جمعه و «مشهود» روز قربانى [دهم ذى‌الحجّه‌] است. (الدرالمنثور، ج 8، ص 463)

[2] . ممكن است كه «فالحقّ» مبتدا و خبر آن «قسمى» درتقدير باشد. (الكشاف، ج 4، ص 108)

[3] . بر اساس يكى از احتمالات تفسيرى، مرجع ضمير «انّه» رزق و آيات الهى است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 235)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 23  صفحه : 281
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست