605. شك در قرآن و تكذيب آن، پس از اتمام حجت، نشانه كفر:

وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‌ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ.

بقره (2) 23 و 24

606. شك در قرآن، برخاسته از روح لجاجت:

ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ. [1]

بقره (2) 2

607. شك در قرآن و تكذيب آن بدون اقامه هرگونه برهان، پس از اتمام حجت، در پى دارنده كيفر سخت الهى:

وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‌ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ.

بقره (2) 23 و 24

608. تحدى با شك كنندگان در قرآن، نشانه حقانيّت آن:

وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‌ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ.

بقره (2) 23

609. شك كنندگان در قرآن، ناتوان از آوردن همانندى براى قرآن:

وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‌ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ.

بقره (2) 23 و 24

610. شك و انكار باطل گرايان نسبت به قرآن، در صورت توانايى پيامبر صلى الله عليه و آله بر خواندن و نوشتن، برخاسته از روحيه ستمگرى آنان:

وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذاً لَارْتابَ الْمُبْطِلُونَ‌ بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ ما يَجْحَدُ بِآياتِنا إِلَّا الظَّالِمُونَ.

عنكبوت (29) 48 و 49

شيطان و قرآن‌

--) شيطان، شيطان و قرآن.

صالحان در قرآن‌

611. پيشگويى پيروزى و حاكميّت صالحان بر زمين، در قرآن:

وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ.

انبياء (21) 105

نيز--) صالحان.

صداقت قرآن‌

--) صداقت، صداقت قرآن‌

ظالمان و قرآن‌

612. قرآن، موجب افزايش زيان ظالمان:

وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَساراً.

اسراء (17) 82

[1] . «ذلك الكتاب» اشاره به كمال قرآن است و در صورتى‌كه بر «لاريب» وقف بشود اين جمله تعريضى خواهد بود بر همه شك كنندگان در قرآن كه شك‌شان برخاسته از لجاجت است. (تفسير التحرير و التنوير، ج 1، جزء 1، ص 221- 222)