[1] . به گناهانى كه قبح آن شديد باشد، فاحشه گفته مىشود.
(القاموس المحيط، ج 1، ص 817، «فحش») و به گفته برخى، كار قبيحى است كه قبح آن از
حد گذشته باشد [بسيار قبيح]. (الكشاف، ج 1، ص 213) «سوء» نيز به معناى قبيح است
(همان) به معناى فجور و منكر [كار زشت] نيز آمده است. (لسان العرب، ج 6، ص 416
«سوء») معلوم مىشود هر فردى طبق عقل و فطرت خود قبح و زشتى برخى امور را درك
مىكند كه فرموده: شيطان به كارهاى زشت و بسيار قبيح امر مىكند. سوء و فحشا چيزى
است كه عقل آن را زشت شمارد و شرع آن را قبيح بداند. (انوارالتنزيل، بيضاوى، ج 1،
ص 161)