إِلى فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ ....
غافر (40) 23 و 24
22. گسترش آيين موسى عليه السلام، در دوران قارون:
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِينٍ إِلى فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ ....
ذلّت قارون
23. ذلّت و خوارى قارون، هنگام فرو رفتن او و خانهاش در زمين:
إِنَّ قارُونَ كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى ... فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ الْأَرْضَ ....
قصص (28) 76 و 81
رذايل قارون
1. استكبار
24. استكبار قارون در برابر ابلاغ آيات روشن الهى، ارائه شده از سوى موسى عليه السلام:
وَ قارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مُوسى بِالْبَيِّناتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ ....
عنكبوت (29) 39
25. استكبار و فخرفروشى قارون، نسبت به قومش:
إِنَّ قارُونَ كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى فَبَغى عَلَيْهِمْ ... [1]
قصص (28) 76
26. استكبار قارون، مانع پذيرش آيات و معجزات ابلاغ و ارائه شده از جانب موسى عليه السلام:
27. وحدت رويّه قارون با فرعون و هامان، در برخورد مستكبرانه با ابلاغ آيات و معجزات روشن ارائه شده از سوى موسى عليه السلام:
28. ناكامى قارون، در استكبار و برترىجويى، در برابر آيات روشن خداوند:
وَ قارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مُوسى بِالْبَيِّناتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ما كانُوا سابِقِينَ.
29. ناتوانى قارون، از گريختن از مجازات خداوند، به رغم استكبارش:
وَ قارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مُوسى بِالْبَيِّناتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ما كانُوا سابِقِينَ فَكُلًّا أَخَذْنا بِذَنْبِهِ ....
عنكبوت (29) 39 و 40
2. افترا
30. سحر دانستن آيات الهى، از افتراهاى قارون، پس از ابلاغ آن آيات، به وى از سوى موسى عليه السلام:
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِينٍ إِلى فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ فَقالُوا ساحِرٌ ....
31. ساحر دانستن موسى عليه السلام از افتراهاى قارون، پس از ابلاغ آيات الهى به وى از ناحيه موسى عليه السلام:
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِينٍ
[1] . گفته شده كه «بغى» به معناى كبر و فخرفروشى است. (الكشاف، ج 3، ص 430)