فقر، ضدّ غنا[1] و به معناى نياز است [2] و در اصطلاح به كسانى فقير گفته مىشود كه هزينه يك سال را بالفعل و
بالقوه نداشته باشند. [3]
در اين مدخل معناى اصطلاحى مورد نظر است و از واژه «فقر» و مشتقّات آن و «مساكين»
و آياتى كه مضمون آنها صراحت و يا ظهور در فقر دارد، استفاده شده است.
اهمّ عناوين: آثار فقر، فقير (احسان به فقير، اطعام به فقير، انفاق
به فقير، حقوق فقير و مصاديق فقير) و مؤمنان فقير.