طلاق داد، با او ازدواج كرد. [1]

احكام فرزندخواندگى‌

1. مترّتب نشدن احكام فرزندى، بر فرزندخوانده:

... وَ ما جَعَلَ أَدْعِياءَكُمْ أَبْناءَكُمْ ذلِكُمْ قَوْلُكُمْ بِأَفْواهِكُمْ‌ ... [2]

احزاب (33) 4

2. گناه بودن انتساب عمدى فرزندخوانده با عنوان فرزند حقيقى:

ادْعُوهُمْ لِآبائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آباءَهُمْ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ مَوالِيكُمْ وَ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ فِيما أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَ لكِنْ ما تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ‌ ....

احزاب (33) 5

3. گناه نبودن انتساب فرزندخوانده در جايگاه فرزند، از روى خطا و اشتباه:

ادْعُوهُمْ لِآبائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آباءَهُمْ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ مَوالِيكُمْ وَ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ فِيما أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَ لكِنْ ما تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ‌ ....

احزاب (33) 5

تاريخ فرزندخواندگى‌

--) همين مدخل، فرزندخواندگى در جاهليّت و فرزندخواندگى در مصر باستان‌

فرزندخواندگى در جاهليّت‌

4. فرزندخواندگى، سنّتى رايج و بدعتى معمول، در جاهليّت:

... وَ ما جَعَلَ أَدْعِياءَكُمْ أَبْناءَكُمْ‌ ... ادْعُوهُمْ لِآبائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آباءَهُمْ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ‌ ....

احزاب (33) 4 و 5

... فَلَمَّا قَضى‌ زَيْدٌ مِنْها وَطَراً زَوَّجْناكَها لِكَيْ لا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْواجِ أَدْعِيائِهِمْ‌ ....

احزاب (33) 37

5. فرزندخوانده، به مثابه فرزند واقعى در جاهليّت:

... وَ ما جَعَلَ أَدْعِياءَكُمْ أَبْناءَكُمْ ذلِكُمْ قَوْلُكُمْ بِأَفْواهِكُمْ‌ ....

احزاب (33) 4

فرزندخواندگى در مصر باستان‌

6. فرزندخواندگى، امرى رايج در مصر باستان:

وَ قالَ الَّذِي اشْتَراهُ مِنْ مِصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْواهُ عَسى‌ أَنْ يَنْفَعَنا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً ....

يوسف (12) 21

وَ قالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِي وَ لَكَ لا تَقْتُلُوهُ عَسى‌ أَنْ يَنْفَعَنا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ.

قصص (28) 9

فرزندخواندگى زيد

7. زيد بن حارثه، پسرخوانده پيامبر اكرم:

... وَ ما جَعَلَ أَدْعِياءَكُمْ أَبْناءَكُمْ ذلِكُمْ قَوْلُكُمْ بِأَفْواهِكُمْ وَ اللَّهُ يَقُولُ الْحَقَّ وَ هُوَ يَهْدِي السَّبِيلَ. [3]

احزاب (33) 4

وَ إِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ‌ ... فَلَمَّا قَضى‌ زَيْدٌ

[1] . التبيان، ج 8، ص 345؛ مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 563-/ 566؛ تفسير التحريروالتنوير، ج 11، جزء 22، ص 39

[2] . «ادعياءكم» جمع «دعى» به معناى نسبت ادّعايى چيزى به چيز ديگر است و در آيه، فرزند ادّعايى مراد است. (تفسير التحريروالتنوير، ج 9، جزء 21، ص 258؛ مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 527)

[3] . آيه، درباره زيدبن‌حارثه است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 527)