غضب، به هيجان آمدن خون قلب براى گرفتن انتقام است و مراد از غضب
خداوند، فقط انتقام [1]
يا عقاب الهى [2] است. در اصطلاح، غضب حالتى نفسانى است
كه مبدأ آن اراده انتقام است. غضب، با سه حالت افراط، تفريط و اعتدال همراه است:
در حالت افراط غضب، انسان از پيروى عقل و شرع خارج مىشود؛ در حالت تفريط، شخص در
موردى كه بايد شرعاً و عقلًا خشم كند، غضبى از خود نشان نمىدهد و در حالت اعتدال،
انسان هر جا سزاوار است خشم كرده، هر جا سزاوار نيست خشم نمىكند. [3] در اين مدخل از واژههاى «بطش»،
«سخط»، «غضب»، «غيظ» و بعضى واژههاى ديگر استفاده شده است.
اهمّ عناوين: غضب خدا، غضب كافران، غضب موسى عليه السلام و كنترل
غضب.
تسكين غضب
--) همين مدخل، مهار غضب
عجله در غضب
1. هشدار خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله از شتاب در غضب نسبت
به مردم، همچون يونس عليه السلام: