غروب به معناى فرو شدن آفتاب، ماه و ستارگان ديگر، ناپديد شدن
ستارگان و جز آنها است. [2]
در اين مدخل از مشتقّات «غَرْب» و لفظ «هَوى» و ... استفاده شده است.
احتجاج به غروب
1. احتجاج ابراهيم عليه السلام به غروب خورشيد، ماه و ستاره، بر عدم
صلاحيّت آنها براى پرستش:
فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأى كَوْكَباً قالَ هذا
رَبِّي
[1] . مقصود از «الفلك المشحون» كشتى نوح است. (الكشاف، ج 4، ص 18)