عيسى عليه السلام بنده خدا، پيامبر بنى اسرائيل و از جمله انبياى
اولواالعزم، صاحب شرع و كتاب، كلمه خدا، روح الهى، شخصيّتى آبرومند، انسانى صالح و
مقرّب درگاه الهى است. [3]
بعضى ولادت حضرت را 65 سال پس از غلبه اسكندر بر سرزمين بابل و 6 ماه پس از ولادت
يحيى عليه السلام دانستهاند. مادر عيسى عليه السلام از ترس
[1] . «ضحى» به زمانى گفته مىشود كه آفتاب بالا آمده باشد.
(مفردات، ص 502، «ضحى») «حشر» به معناى اخراج گروهى از قرارگاه خود است. (مفردات،
ص 237، «حشر») مجهول بودن «يُحْشَر» دلالت مىكند كه برگزاركنندگان مراسم عيد براى
جمع كردن مردم اقدام مىكردند
[2] . كلمه «موعد» در آيه، اسم زمان و به معناى زمان وعده است.
تعيين قاطع و روشن زمان وعده و انتخاب روز عيد و اجتماع مردم، جملگى از قاطعيّت
موسى عليه السلام در امر مقابله با فرعون حكايت دارد