[1] . حيران، متّحير و سرگردان گم كرده راه در بيابان به وسيله
غولها؛ كنايه از، از دست دادن عقل است. (مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 493؛ تفسير
التحرير والتنوير، ج 4، جزء 7، ص 301)
[2] . «غول» به معناى فساد عقل است، و «نزف» به معناى مستى.
(مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 692) نفى اين دو از شراب بهشتى، وجود اين دو صفت در
شرابهاى دنيايى را مىفهماند
[3] . «نُهْيَه» مفرد نُهى، به معناى عقل نيز آمده است.
(القاموسالمحيط، ج 2، ص 1757، «نهى»)