لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا وَ كانَ بَيْنَ ذلِكَ قَواماً. [1]

فرقان (25) 63 و 67

7. پرهيز از شرك‌

36. پرهيز عبادالرّحمان، از خواندن معبود ديگرى با خداوند:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ‌ ... وَ الَّذِينَ لا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ ....

فرقان (25) 63 و 68

8. پرهيز از غنا

37. پرهيز عبادالرّحمان، از گوش دادن غنا:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ‌ ... وَ الَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ .... [2]

فرقان (25) 63 و 72

9. پرهيز از قتل‌

38. پرهيز عبادالرّحمان، از كشتن به ناحق انسانها:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ‌ ... وَ لا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِ‌ ....

فرقان (25) 63 و 68

10. پرهيز از گناه‌

39. پرهيز عبادالرّحمان، از حضور در مجالس گناه (دروغ، غنا و فحش):

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ‌ ... وَ الَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ .... [3]

فرقان (25) 63 و 72

11. پرهيز از گواهى دروغ‌

40. پرهيز عبادالرّحمان، از گواهى باطل و دروغ:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ‌ ... وَ الَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ .... [4]

فرقان (25) 63 و 72

12. تقوا

41. عبادالرّحمان، انسانهايى با تقوا و خواستار رسيدن به اوج تقواپيشگى:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ‌ ... وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً. [5]

فرقان (25) 63 و 74

13. تواضع‌

42. عبادالرّحمان، مظهر تواضع و فروتنى:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً ....

فرقان (25) 63

14. تهجّد

43. عبادالرّحمان، مردمى متهجّد و شب‌زنده‌دار:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ‌ ... وَ الَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياماً.

فرقان (25) 63 و 64

44. سجده و قيام در تهجّد و عبادت شبانه عبادالرّحمان:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ‌ ... وَ الَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياماً.

فرقان (25) 63 و 64

15. خوف از جهنّم‌

45. خوف عبادالرّحمان، از عذاب جهنّم و كيفر الهى:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ‌ ... وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا

[1] . «قتر» [مصدر «يقتروا»] به معناى سخت‌گيرى است. (معجم مقاييس‌اللّغه، ج 5، ص 55، «قتر»)

[2] . امام صادق عليه السلام درباره قول خداى- تعالى- «لايشهدون الزّور» فرمود: «زور» در اين آيه غنا است. (الكافى، ج 6، ص 433، ح 13؛ تفسير نورالثقلين، ج 4، ص 41، ح 129)

[3] . مقصود از «الزور» مجالس باطل است مانند مجالس غنا و فحش و دروغ. (مجمع البيان، ج 7-/ 8، ص 283)

[4] . «لايشهدون الزّور» يعنى «لايشهدون شهادة الزّور» يعنى گواهى دروغ نمى‌دهند. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 283؛ روح‌المعانى، ج 11، جزء 19، ص 75)

[5] . درخواست الگو و مقتدا شدن از سوى عبادالرّحمان- كه خود از ايمان و تقواى بالايى برخوردارند- حاكى از آن است كه آنان خواستار بالاترين مرتبه تقواپيشگى‌اند تا براى الگو و مقتدا شدنِ ديگر تقواپيشگان شايسته باشند