[1] . «قاصرات الطّرف» يعنى فقط به همسران خويش اكتفا مىكنند و
ديگرى را اراده نمىكنند (الميزان، ج 19، ص 110) و اين كنايه از عفاف است
[2] . «مقصورات فى الخيام» يعنى حوريانى كه در خيمههامصون و محفوظ
هستند و مبتذل نيستند و بر غير همسرانشان نصيبى از آنها نيست (الميزان، ج 19، ص
111؛ تفسير التحرير والتنوير، ج 13، جزء 27، ص 274) و اين كنايه از عفاف آنها است
[3] . مثل لؤلؤ، محفوظ و مصون در صدفاند كه دستاحدى به آنها
نرسيده است. (الميزان، ج 19، ص 122) اين تعريف، كنايه از عفاف آنهاست
[4] . اين همان بهتانى
بود كه بزرگترين و شنيعترين دروغيعنى عمل فحشا را به مريم عليها السلام نسبت
دادند. (مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 208)آيت
الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد،
موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.