[1] . مقصود از «ممّا يدعوننى» كامجويى زليخا از يوسف عليه السلام
است كه از مصاديق بارز بىعفّتى است و يوسف عليه السلام عفّت و پاكدامنى خود را در
برابر او نشان داد. در آيه 32 كلمه «فاستعصم؛ يعنى عفّت ورزيد» مؤيّد اين برداشت
است
[2] . اين آيه در مورد اصحاب صفه نازل شده كه مردمانى فقير، ولى
آبرومند بودند. آنها افضل فقرا از جهت مصرف صدقاتاند كه آيه شريفه به آن تصريح
دارد. (مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 666؛ الكشاف، ج 1، ص 318)