عدوٌّ للكافرين، از اسما و صفات الهى است. عدوٌّ از عَدِىَ يَعْدى
از باب علم، يا از باب نصر به معناى كينه به دل گرفتن و دشمن داشتن است. اين اسم و
صفت، فقط براى خداوند درباره كافران آورده شده است[1] و در يك آيه از قرآن مجيد در آيه 98 بقره (2) آمده است:
عِدّه از «عدد» به معناى شمارش است و شرعاً بر مدّت زمانى كه زن
آزاد بر اثر طلاق، فسخ عقد، فوت شوهر، رفع شبهه وطى، انقضاى مدّت و يا بذل آن در
متعه، از آميزش با شوهر و يا فرد ديگر خوددارى مىكند اطلاق مىشود.[2] عِدّه طلاق، سه طُهر و عدّه وفات،
چهار ماه و ده روز مىباشد كه در عدّه وفات، زن در خانه شوهر مىماند و حق ازدواج
با ديگرى را هم ندارد.[3] گفتنى است در صورتى كه همسر از شوهر خود حامله شده باشد عدّه وفات
دورترين زمان از وضع حمل و چهار ماه و ده روز است. پس اگر قبل از چهار ماه و ده
روز وضع حمل كرد بايد صبر كند تا اين مدّت تكميل شود.[4] در اين مدخل از جمله «المطلّقات
يتربّصن بأنفسهنّ»،
«والّذين يتوفّون منكم و يذرون أزواجاً يتربّصن بأنفسهنّ ...» و «من عدّة تعتدونها» يا «لعدّتهنّ»
و امثال آن، استفاده شده است.
اهمّ عناوين: عدّه طلاق و عدّه وفات.
آغاز عدّه
--) همين مدخل، عدّه طلاق و عدّه وفات
[1] . اسما و صفات الهى فقط در قرآن، محقّق، ج 2، ص 823
[2] . جواهرالكلام، ج 32، ص 211؛ تحريرالوسيله، ج 2، ص 334