فلمّا ذهب عن إبرهيم الرّوع ....

هود (11) 69 و 70 و 74

آرامش به ابراهيم (ع)---) همين مدخل، ابراهيم (ع) و ملائكه‌

آل ابراهيم (ع)---) آل ابراهيم (ع)

ابتلاى ابراهيم (ع)---) همين مدخل، امتحان ابراهيم (ع)

ابراهيم (ع) در آتش‌

4) اقدام بت پرستان به سوزاندن ابراهيم (ع) در آتش:

قالوا حرّقوه ...* قلنا ينار كونى بردا و سلما على‌ ابرهيم.

انبياء (21) 68 و 69

وإبرهيم إذ قال لقومه اعبدوا اللّه ...* فما كان جواب قومه الّا ان قالوا اقتلوه او حرّقوه فانجيه اللَّه من النار ....

عنكبوت (29) 16 و 24

و انّ من شيعته لابرهيم‌* قالوا ابنوا له بنينا فالقوه فى الجحيم.

صافات (37) 83 و 97

ابراهيم (ع) در آخرت‌

5) ابراهيم (ع) از شايستگان و صالحان در آخرت به دليل تسليم بودن وى در برابر خدا:

و من يرغب عن ملّة ابرهيم الّا من سفه نفسه و لقد اصطفينه فى الدنيا و انّه فى الاخرة لمن الصلحين‌* إذ قال له ربّه أسلم قال أسلمت لربّ العلمين‌ [1].

بقره (2) 130 و 131

6) ابراهيم (ع) از شايستگان و صالحان در آخرت:

انّ ابرهيم كان امّة قانتا للَّه ...* ... و انّه فى الاخرة لمن الصلحين.

نحل (16) 120 و 122

و ابرهيم ...* ... و انّه فى الاخرة لمن الصلحين.

عنكبوت (29) 16 و 27

ابراهيم (ع) در بتكده‌

7) حضور پنهانى ابراهيم (ع) در بتكده و استهزاى بت‌ها:

وإنّ من شيعته لإبرهيم‌* فراغ إلى‌ ءالهتهم فقال ألا تأكلون‌* ما لكم لاتنطقون ... [2].

صافات (37) 83 و 91 و 92

8) آشكار كردن ناتوانى بت‌ها با خطاب استهزايى ابراهيم (ع):

وإنّ من شيعته لإبرهيم‌* فراغ إلى‌ ءالهتهم فقال ألا تأكلون‌* ما لكم لاتنطقون‌* فراغ عليهم ضربا باليمين‌ [3].

صافات (37) 83 و 91- 93

ابراهيم (ع) در بهشت‌

9) برخوردارى ابراهيم (ع) از نعمت‌هاى فراوان در بهشت:

و اذكر عبدنا ابرهيم ...* جنت عدن مفتحه لهم الابواب‌* متّكين فيها يدعون فيها بفكهة كثيرة و شراب‌* وعندهم قصرت الطّرف أتراب.

ص (38) 45 و 50- 52

أتراب.

ص (38) 45 و 50- 52

ابراهيم (ع) در شام---) همين مدخل، هجرت ابراهيم (ع)

[1] بنابر اين كه كلمه «اذ» تعليل براى جمله «اصطفينا» و مابعد آن باشد برداشت شده است.

[2] جمله «ألا تاكلون و ما لكم لا تنطقون» براى تمسخر است. (روح‌المعانى، ذيل آيه)

[3] همان.