6) حركت ابرها بر اثر وزش بادها:

و هو الّذى يرسل‌الرّيح بشرا بين يدى رحمته حتّى‌ إذا أقلّت سحابا ثقالًا سقنه لبلد مّيّت ....

اعراف (7) 57

اللّه الّذى يرسل الرّيح فتثير سحابا فيبسطه فى السّماء كيف يشاء ...* و لئن أرسلنا ريحا فرأوه مصفرّا لّظلّوا من بعده يكفرون. [1]

روم (30) 48 و 51

و اللّه الّذى أرسل الرّيح فتثير سحابا ....

فاطر (35) 9

والذَّريت ذروا* فالحملت وقرا. [2]

ذاريات (51) 1 و 2

7) جابه‌جايى ابرهاى سنگين و باران‌زا به وسيله بادها:

و هو الّذى يرسل‌الرّيح بشرا بين يدى رحمته حتّى‌ إذا أقلّت سحابا ثقالًا سقنه لبلد مّيّت .... [3]

اعراف (7) 57

والذَّريت ذروا* فالحملت وقرا* فالجريت يسرا.

ذاريات (51) 1- 3

8) بادها، عامل بارور شدن ابرها:

و أرسلنا الرّيح لوقح فأنزلنا من السّمآء مآء .... [4]

حجر (15) 22

ابرها در آستانه قيامت‌

9) شكافته شدن آسمان ابرآلود در آستانه قيامت:

و يوم تشقّق السّماء بالغمم .... [5]

فرقان (25) 25

10) شكافته شدن آسمان به سبب پوشيده بودن با توده‌هاى ابر، در آستانه قيامت:

و يوم تشقّق السّماء بالغمم .... [6]

فرقان (25) 25

ابرهاى باران‌زا

11) فشردگى ابرهاى باران‌زا، عامل نزول باران از آسمان:

وأنزلنا من المعصرت ماء ثجّاجا. [7]

نباء (78) 14

12) نزول آب آشاميدنى از ابرهاى باران‌زا:

أفرءيتم الماء الّذى تشربون‌* ءأنتم أنزلتموه من المزن أم نحن المنزلون. [8]

واقعه (56) 68 و 69

13) برانگيختن ابرهاى باران‌زا به وسيله باد و راندن آن به سوى سرزمين‌هاى خشك و مرده، به فرمان خدا:

و اللّه الّذى أرسل الرّيح فتثير سحابا فسقنه إلى‌ بلد مّيّت ....

فاطر (35) 9

[1] در صورت بازگشت ضمير «فرأوه» به «سحاب»، نقش باد در جابه‌جايى ابرها بيان شده است.

[2] براساس روايتى از على (ع)، «الذّاريات» به معناى بادها و «الحاملات» به معناى ابر است. (نورالثقلين، ذيل آيه)

[3] به‌كارگيرى فعل «اقلّت» (به آسانى حمل كرد و آن را ناچيز يافت) براى «سحاباً ثقالًا» (ابرهاى سنگين) بيانگر نكته فوق است.

[4] فاى تفريع نشان مى‌دهد كه بارور شدن ابرها، به وسيله باد صورت گرفته است.

[5] برداشت، بر اين اساس است كه «با» در «بالغمام» براى ملابست باشد.

[6] برداشت، بر اين اساس است كه «با» در «بالغمام» براى بيان سببيّت باشد. (روح‌المعانى، ذيل آيه)

[7] برخى از اهل‌لغت گفته‌اند: «معصر» يعنى ابرى كه زمان ريزش باران در آن فرارسيده باشد. (لسان‌العرب)

[8] «مُزن» به معنى ابر باران‌زا است. (لسان‌العرب)