1) واجب بودن قربانى در حدّ مقدور، بر محصور از حج و عمره، براى خروج
از احرام:
وأتمّوا الحجّ والعمرة للّه فإن أحصرتم فما استيسر من الهدى ....
بقره (2) 196
2) حرمت تراشيدن سر براى محصور از حج و عمره، پيش از رسيدن قربانى به
محل قربانى:
وأتمّوا الحجّ والعمرة للّه فإن أحصرتم فما استيسر من الهدى
ولاتحلقوا رءوسكم حتّى يبلغ الهدى محلّه ....
بقره (2) 196
3) جواز خارج شدن محصور از احرام، پس از رسيدن قربانى به محلّ خود و
تراشيدن سر:
وأتمّوا الحجّ والعمرة للّه فإن أحصرتم فما استيسر من الهدى
ولاتحلقوا رءوسكم حتّى يبلغ الهدى محلّه ....[1]
بقره (2) 196
4) گوسفند، اقلّ قربانى واجب بر محصور:
وأتمّوا الحجّ والعمرة للّه فإن أحصرتم فما استيسر من الهدى
ولاتحلقوا رءوسكم حتّى يبلغ الهدى محلّه ....[2]
بقره (2) 196
5) واجب نبودن اتمام حج و عمره بر محصور:
وأتمّوا الحجّ والعمرة للّه فإن أحصرتم فما استيسر من الهدى
ولاتحلقوا رءوسكم حتّى يبلغ الهدى محلّه ....
بقره (2) 196
نيز---) حج
احصان
احصان از ريشه «حِصْن» است و حِصن در اصل به معناى حفظ و نگهدارى [3] يا به معناى مكان مرتفع و نفوذناپذير [4] است. به همين مناسبت به مردان و زنان
داراى همسر و زنان پاك دامن و عفيف كه از آميزش جنسى با ديگران خود را حفظ مىكنند
محصن و محصنه گفته مىشود و نيز به زنان آزاد در مقابل كنيزان نيز گفته شده، زيرا
آزادى آنها در حقيقت به منزله حريمى است كه مانع دخالت ديگران در كارهاى آنان
مىشود [5] و بر همين اساس نيز به معناى اسلام و
بلوغ آمده است. [6] در اين مدخل احصان به معناى داشتن
همسر، مورد نظر است.
احكام احصان
1) حرمت ازدواج و آميزش با زن شوهردار:
حرّمت عليكم أمّهتكم ...* والمحصنت من النّسآء ....
نساء (4) 23 و 24
[1] محقّق اردبيلى از عبارت «حتّى يبلغ الهدى محلّه ...» خروج از
احرام به طور كامل را استفاده كرده است. (زبدةالبيان، ص 311 و 317)
[2] امام رضا (ع): مقصود از «فما استيسرمن الهدى» گوسفند است.
(نورالثقلين، ذيل آيه)