الّذين ءامنوا ويتّخذ منكم شهداء واللّه لايحبّ الظَّلمين. [1]

آل‌عمران (3) 140

پاداش شهيدان احد

1. آرامش اخروى‌

23) برداشته شدن اندوه و ترس از شهيدان احد:

ولاتحسبنّ الّذين قتلوا فى سبيل اللّه أموتا بل أحيآء عند ربّهم يرزقون‌* فرحين بمآ ءاتيهم اللّه من فضله و يستبشرون بالّذين لم يلحقوا بهم مّن خلفهم ألّا خوف عليهم ولا هم يحزنون. [2]

آل‌عمران (3) 169 و 170

2. حيات برزخى‌

24) حيات ويژه در برزخ، پاداش شهداى احد و راه خدا:

ولاتحسبنّ الّذين قتلوا فى سبيل اللّه أموتا بل أحيآء عند ربّهم يرزقون. [3]

آل‌عمران (3) 169

3. روزى الهى‌

25) برخوردار شدن كشته‌شدگان احد از روزى، نزد خداوند:

ولاتحسبنّ الّذين قتلوا فى سبيل اللّه أموتا بل أحيآء عند ربّهم يرزقون.

آل‌عمران (3) 169

4. سرور

26) شادمانى شهيدان احد به سبب برخوردار شدن از فضل و نعمت الهى:

فرحين بمآ ءاتيهم اللّه‌من فضله ....

آل‌عمران (3) 170

27) سرور شهيدان احد به دليل سلامت و آرامش آخرتى ملحق شوندگان به آنان:

فرحين بمآ ءاتيهم اللّه‌من فضله ويستبشرون بالّذين لم يلحقوا بهم مّن خلفهم ألّا خوف عليهم ولا هم يحزنون. [4]

آل‌عمران (3) 170

5. نعمت جاودانه‌

28) شهيدان احد برخوردار از نعمت‌هاى جاودانه:

ولاتحسبنّ الّذين قتلوا فى سبيل اللّه أموتا بل أحيآء عند ربّهم يرزقون‌* فرحين بمآ ءاتيهم اللّه من فضله و يستبشرون بالّذين لم يلحقوا بهم مّن خلفهم ألّا خوف عليهم ولا هم يحزنون. [5]

آل‌عمران (3) 169 و 170

غنيمت‌هاى غزوه احد

29) دست‌يابى مجاهدان احد به غنيمت‌هاى جنگى، به دنبال شكست ابتدايى مشركان:

ولقد صدقكم اللّه وعده إذ تحسّونهم بإذنه حتّى‌ إذا فشلتم وتنزعتم فى الأمر وعصيتم مّن بعد مآ أريكم مّا تحبّون منكم مّن يريد الدّنيا .... [6]

آل‌عمران (3) 152

[1] برداشت بر اين اساس است كه مقصود از شهيدان «مقتولين فى سبيل اللَّه» باشد. (الكشّاف، ذيل آيه)

[2] برداشت بر اين اساس است كه «الاخوف عليهم و لا هم يحزنون» مربوط به شهيدان احد باشد. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

[3] برداشت، براين اساس است كه مقصود از حيات در آيه فوق، حيات برزخى باشد. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

[4] سرور حاصل از بشارت را استبشار مى‌گويند. (تفسير فخررازى، ذيل آيه).

[5] نفى مطلق ترس و اندوه از شهيدان موقعى است كه نعمت‌هايى كه در سعادت انسان دخيل است در معرض زوال و فنا نباشد. (الميزان، ذيل آيه)

[6] اگر چه مقصود از «ماتحبون» پيروزى بر دشمن است، لازمه آن، يعنى غنيمت نيز به دليل «منكم من يريد الدنيا» مى‌تواند مورد نظر باشد.