مختالا فخورا. [1]

نساء (4) 36

3. تكبّر

6) تكبّر، از موانع احسانِ خداپسندانه به در راه‌ماندگان:

و اعبدوا اللَّه و لاتشركوا به شيئا و بالولدين احسنا ... و ابن السبيل ... انّ اللَّه لايحبّ من كان مختالا فخورا.

نساء (4) 36

اطعام به ابن‌سبيل‌

7) اطعام در راه‌ماندگان، اقدامى شايسته:

فانطلقا حتّى‌ اذا اتيا اهل قريه استطعما اهلها فابوا ان يضيّفوهما .... [2]

كهف (18) 77

انفاق به ابن‌سبيل‌

8) لزوم انفاق مال به در راه‌ماندگان:

ليس البرّ ... و لكنّ البرّ من ءامن باللَّه ... و ءاتى المال على حبّه ... وابن‌سبيل ....

بقرة (2) 177

يسئلونك ماذا ينفقون قل ما انفقتم من خير فللولدين ... و ابن السبيل ....

بقرة (2) 215

فات ذا القربى‌ حقّه و المسكين و ابن السبيل ....

روم (30) 38

آثار انفاق به ابن‌السبيل‌

1. رستگارى‌

9) انفاق به در راه‌ماندگان، سبب قرار گرفتن در زمره رستگاران:

فات ذا القربى‌ حقّه ... و ابن السبيل ... و اولئك هم المفلحون.

روم (30) 38

2. رضايت خدا

10) كسب خشنودى خدا از آثار انفاق به در راه‌ماندگان:

فات ذا القربى‌ حقّه ... و ابن السبيل ذلك خير للذين يريدون وجه اللَّه ....

روم (30) 38

3. قرار گرفتن در زمره راست‌گويان‌

11) انفاق مال به در راه‌ماندگان سبب قرار گرفتن در زمره راست‌گويان:

... و لكنّ البرّ من ءامن باللَّه ... و ءاتى المال على حبّه ذوى القربى‌ و ... و ابن السبيل ... اولئك الذين صدقوا ....

بقرة (2) 177

4. قرار گرفتن در زمره متقين‌

12) انفاق از مالِ دوست داشتنى به در راه‌ماندگان، نشانه تقواپيشگى:

... و لكنّ البرّ من ءامن باللَّه ... و ءاتى المال على حبّه ذوى القربى‌ ... و ابن السبيل ... اولئك هم المتّقون.

بقرة (2) 177

نيز---) همين مدخل، پاداش انفاق به ابن‌سبيل، ارزش انفاق به ابن‌سبيل‌

آداب انفاق به ابن‌سبيل‌

1. اجتناب از تبذير

13) لزوم دورى از زياده‌روى و تبذير در انفاق خداپسندانه به ابن‌سبيل:

و ءات ذا القربى‌ حقّه ... و ابن السبيل و لاتبذّر تبذيرا.

اسراء (17) 26

2. اخلاص‌

14) داشتن اخلاص در انفاق به در راه‌ماندگان، امرى پسنديده:

[1] از جمله «ان اللَّه لايحبّ من كان مختالًا فخورا» مى‌توان فهميد كه تكبّر و فخرفروشى، مانع از احسان به ابن‌سبيل مى‌شود. گفتنى است كه آيه 37 قرينه و مؤيّدى بر اين برداشت است.

[2] آيه فوق مربوط به موسى و خضر (ع) است كه در مسافرت خود نياز به غذا پيدا كردند. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)