6) تكبّر، از موانع احسانِ خداپسندانه به در راهماندگان:
و اعبدوا اللَّه و لاتشركوا به شيئا و بالولدين احسنا ... و ابن
السبيل ... انّ اللَّه لايحبّ من كان مختالا فخورا.
نساء (4) 36
اطعام به ابنسبيل
7) اطعام در راهماندگان، اقدامى شايسته:
فانطلقا حتّى اذا اتيا اهل قريه استطعما اهلها فابوا ان
يضيّفوهما ....[2]
كهف (18) 77
انفاق به ابنسبيل
8) لزوم انفاق مال به در راهماندگان:
ليس البرّ ... و لكنّ البرّ من ءامن باللَّه ... و ءاتى المال
على حبّه ... وابنسبيل ....
بقرة (2) 177
يسئلونك ماذا ينفقون قل ما انفقتم من خير فللولدين ... و ابن
السبيل ....
بقرة (2) 215
فات ذا القربى حقّه و المسكين و ابن السبيل ....
روم (30) 38
آثار انفاق به ابنالسبيل
1. رستگارى
9) انفاق به در راهماندگان، سبب قرار گرفتن در زمره رستگاران:
فات ذا القربى حقّه ... و ابن السبيل ... و اولئك هم المفلحون.
روم (30) 38
2. رضايت خدا
10) كسب خشنودى خدا از آثار انفاق به در راهماندگان:
فات ذا القربى حقّه ... و ابن السبيل ذلك خير للذين يريدون وجه
اللَّه ....
روم (30) 38
3. قرار گرفتن در زمره راستگويان
11) انفاق مال به در راهماندگان سبب قرار گرفتن در زمره راستگويان:
... و لكنّ البرّ من ءامن باللَّه ... و ءاتى المال على حبّه ذوى
القربى و ... و ابن السبيل ... اولئك الذين صدقوا ....
بقرة (2) 177
4. قرار گرفتن در زمره متقين
12) انفاق از مالِ دوست داشتنى به در راهماندگان، نشانه تقواپيشگى:
... و لكنّ البرّ من ءامن باللَّه ... و ءاتى المال على حبّه ذوى
القربى ... و ابن السبيل ... اولئك هم المتّقون.
بقرة (2) 177
نيز---) همين مدخل، پاداش انفاق به ابنسبيل، ارزش انفاق به
ابنسبيل
آداب انفاق به ابنسبيل
1. اجتناب از تبذير
13) لزوم دورى از زيادهروى و تبذير در انفاق خداپسندانه به
ابنسبيل:
و ءات ذا القربى حقّه ... و ابن السبيل و لاتبذّر تبذيرا.
اسراء (17) 26
2. اخلاص
14) داشتن اخلاص در انفاق به در راهماندگان، امرى پسنديده:
[1] از جمله «ان اللَّه لايحبّ من كان مختالًا فخورا» مىتوان
فهميد كه تكبّر و فخرفروشى، مانع از احسان به ابنسبيل مىشود. گفتنى است كه آيه
37 قرينه و مؤيّدى بر اين برداشت است.
[2] آيه فوق مربوط به موسى و خضر (ع) است كه در مسافرت خود نياز
به غذا پيدا كردند. (مجمعالبيان، ذيل آيه)