[1] . «من كان فى الضّلالة فليمدد له الرّحمن مدًّا» به اين معنا
است كه هر كس در ضلالت غرق شده، گمراهىاش مستمرّ مىگردد- و به عبارتى- خداوند بر
خود واجب كرده است كه با فراهم نمودن زمينهها مثل زخارف دنيايى كافران را به
اضلال بكشاند. (الميزان، ج 14، ص 101؛ روحالبيان، ج 5، ص 353؛ روحالمعانى، ج 8،
جزء 16، ص 442)