عامر بن قيس‌

عامر بن قيس از انصار بود. [1] برخى مفسّران، آيات 62 و 74 توبه (9) در پى آن دانسته‌اند كه وى اخبار منافقان را به عرض پيامبر صلى الله عليه و آله رسانيد، ولى منافقان آن را انكار نموده، سوگند ياد كردند كه عامر دروغگو است و با نزول آيات مزبور، منافقان رسوا شدند. [2]

عاميل بن رحيل‌

--) گاو بنى‌اسرائيل‌

عائد/ اسماوصفات‌

اين صفت فعلى خداوند از «عاد، يعود» به معناى به سوى كسى رفتن و به طرف كسى برگشتن است. [3] اين‌ صفت فعلى دو بار در قرآن آمده است:

1. درباره كافران:

... وَ إِنْ تَعُودُوا نَعُدْ ....

انفال (8) 19

2. درباره بنى‌اسرائيل:

... وَ إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا ....

اسراء (17) 8

عايشه بنت ابى‌بكر

عايشه، دختر ابى‌بكر و از همسران رسول خدا صلى الله عليه و آله بود. آن حضرت در مكّه، دو يا سه سال ماند و به هنگام هجرت با وى ازدواج كرد. [4] نزول آيات آغازين سوره‌ تحريم (66) درباره توطئه و آزارهاى وى و حفصه، عليه پيامبر صلى الله عليه و آله دانسته شده كه خداوند ضمن افشاى آنها، به زنان، در برابر هرگونه اقدامى عليه پيامبر صلى الله عليه و آله هشدار داد. [5] در شأن نزول آيات 28 و 29 احزاب (33) نيز، كه سخن از بهانه‌گيرى و خواسته‌هاى دنيايى برخى همسران پيامبر است، از عايشه ياد شده و از آنان خواسته شده تا بين خدا و رسول صلى الله عليه و آله و دنيا و زينتهاى آن يكى را برگزينند. [6]

عايشه بنت عبدالرّحمن‌

«عايشه بنت عبدالرّحمن بن عتيك»، همسر «رفاعة بن وهب» است. [7] برخى مفسّران، آيه 230 بقره (2) را در پى آن دانسته‌اند كه عايشه پس از طلاق بائن از رفاعه به همسرى عبدالرّحمن بن زبير درآمد و قبل از آميزش و طلاق از وى قصد رجوع به همسر اوّل خود را داشت كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: رجوع به رفاعه، نيازمند آميزش با «محلّل» است. [8]

[1] . الاصابه، ج 3، ص 483؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 8، ص 123

[2] . مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 68 و 78؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 8، ص 123 و 131

[3] . اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 957

[4] . اسدالغابه، ج 7، ص 187

[5] . جامع‌البيان، ج 14، جزء 28، ص 200؛ مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 471-/ 474

[6] . جامع‌البيان، ج 11، جزء 21، ص 188؛ مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 554-/ 555

[7] . اسدالغابه، ج 2، ص 289

[8] . مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 580؛ الكشاف، ج 1، ص 275