يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ ما لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ
عاصِمٍ ....
غافر (40) 33
عاصم بن عَدِىّ
«عاصم بن عَدِىّ بن الجدّ بن العجلان الانصارى» از صحابه رسول خدا
صلى الله عليه و آله و شركتكنندگان در غزوات آن حضرت بود.[1] برخى مفسّران، آيه 232 بقره (2) را درباره ازدواج مجدّد «عاصم» با
همسر مطلّقه خويش دانستهاند كه هرگونه دخالتهاى ناروا را از سوى بستگان زن در
صورت رضايت آنان به ازدواج نفى مىكند.[2] نيز آيه 6 نور (24) درباره لعان «عاصم بن عَدِىّ» دانسته شده
است.[3]
عافى/ اسماوصفات
--) عفُوّ/ اسماوصفات
عالم
--) جهان
عالم/ اسماوصفات
--) عليم/ اسماوصفات
عالم آخرت
--) آخرت
عالمان يهود
--) احبار
عالم امر
--) امر الهى
عالم برزخ
--) برزخ
عالم خلق
) جهان
عالم ذر
خداوند چون آدم را بيافريد فرزندان او را يكباره از پشت او بيرون
آورد، بسيار خرد و كوچك، و از آنها اقرار خواست كه آيا من پروردگار شما نيستم؟
آنها جواب دادند: آرى، تو خداى مايى. در تفسير علىّ بن ابراهيم نقل است كه از امام
پرسيدند: آيا اين را به عيان ديدند؟ امام فرمود: آرى، معرفت براى آنان اثبات شد،
ولى [سپس]
آن موقف را فراموش كردند و در آينده او را ياد خواهند كرد و اگر نبود اين [شهود]
كسى خالق و رازق خود را نمىشناخت.[4]
[1] . السيرة النبويه، ج 2، ص 689 و ج 3، ص 350؛ الاستيعاب، ج 2، ص
332