طهارت بر دو قسم است: جسمانى و نفسانى.[1] در اين مدخل از طهارت فقهى و شرعى كه به وسيله وضو، غسل، تيمّم و
يا از طريق شستن و از بين بردن نجاست حاصل مىگردد،[2] بحث مىشود و طهارت نفسانى و اخلاقى در مدخل تزكيه، بررسى شده
است.
اهمّ عناوين: آثار طهارت، احكام طهارت، اسباب طهارت.
[3] . مراد از طهارت در آيه، اعمّ از طهارت ظاهرى و معنوىاست.
(الميزان، ج 1-/ 2، ص 211)
[4] . مقصود از طهارت در آيه، طهارت با آب از نجاست است و حديثى از
امام باقر و امام صادق عليهما السلام اين معنا را تأييد مىكند. (مجمعالبيان، ج
5-/ 6، ص 111)
[5] . در جنگ بدر، كفّار بر مسلمانان پيشى گرفتند و به آب دسترسى
يافتند، ولى مسلمانان در تلهايى از رمل جاى گرفتند و محدث و جنب شدند. شيطان آنان
را وسوسه كرد كه دشمن شما بر آب پيشى گرفتند و شما با جنابت نماز مىخوانيد، لذا
خداوند باران فرستاد تا غسل جنابت كنند و از حدث پاك شوند. (همان، ج 3-/ 4، ص 808)