لِي صَدْرِي‌ وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي.

طه (20) 24 و 25 و 26

90. تضمين يارى خداوند به موسى و هارون عليهما السلام براى در امان بودن از طغيان فرعون:

اذْهَبا إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ قالا رَبَّنا إِنَّنا نَخافُ أَنْ يَفْرُطَ عَلَيْنا أَوْ أَنْ يَطْغى‌ قالَ لا تَخافا إِنَّنِي مَعَكُما أَسْمَعُ وَ أَرى‌.

طه (20) 43 و 45 و 46

91. سخن نرم با طغيان‌گر حاكم، روشى صحيح در مبارزه با آن، در آغاز مبارزه:

اذْهَبا إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ فَقُولا لَهُ قَوْلًا لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى‌.

طه (20) 43 و 44

92. داشتن زبانى گويا و فصيح، از ابزار لازم براى مبارزه با طغيان‌گران:

اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ قالَ رَبِ‌ ...

وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي‌ يَفْقَهُوا قَوْلِي.

طه (20) 24 و 25 و 27 و 28

93. نقش بسزاى داشتن دستيار و پشتيبان از خاندان خود، در مبارزه با طغيان‌گران:

اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ وَ اجْعَلْ لِي وَزِيراً مِنْ أَهْلِي‌ هارُونَ أَخِي‌ اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي‌ وَ أَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي.

طه (20) 24 و 29-/ 32

94. مبارزه و برخورد با فرعون طغيان‌گر، فرمان خداوند به موسى و هارون عليهما السلام:

اذْهَبْ أَنْتَ وَ أَخُوكَ بِآياتِي وَ لا تَنِيا فِي ذِكْرِي‌ اذْهَبا إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ فَقُولا لَهُ قَوْلًا لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى‌.

طه (20) 42-/ 44

95. دشوار بودن راه مبارزه با طغيان‌گران حاكم:

اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ قالَ رَبِ‌ ...

وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي.

طه (20) 24-/ 26

96. ضرورت برخوردارى از شرح صدر، در مبارزه با طغيان‌گران حاكم و دعوت آنان به اجتناب از طغيان:

اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ قالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي.

طه (20) 24 و 25

97. ضرورت فراهم‌سازى مقدّمات لازم، در مواجهه و مبارزه با طغيان‌گران حاكم:

لِنُرِيَكَ مِنْ آياتِنَا الْكُبْرى‌ اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ اذْهَبْ أَنْتَ وَ أَخُوكَ بِآياتِي وَ لا تَنِيا فِي ذِكْرِي‌ اذْهَبا إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌.

طه (20) 23 و 24 و 42 و 43

98. لزوم مبارزه با طغيان و طغيان‌گران و رويارويى با ريشه‌هاى اصلى آن:

اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ اذْهَبا إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌.

طه (20) 24 و 43

محروميّت طغيان‌گران‌

99. محروميّت طغيان‌گران، از هدايت الهى:

وَ لَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجالَهُمْ بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ.

يونس (10) 11

وَ لا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ‌ أَ تَواصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ‌ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَما أَنْتَ بِمَلُومٍ.

ذاريات (51) 51 و 53 و 54

مصاديق طغيان‌گران‌

1. اهل‌كتاب‌

100. اهل‌كتاب در كفر و طغيان روزافزون، به علّت بى‌اعتنايى به تعاليم تورات و انجيل:

قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَلى‌ شَيْ‌ءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ‌