[1] . مفسّران، مقصود از «من المؤمنين رجال» را جعفر و ديگر
همرزمانش دانستهاند كه در غزوه موته به شهادت رسيدند. (روضالجنان، ج 21، ص 392؛
مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص 393) و در روايتى از على عليه السلام نيز به آن تصريح شده
است. (تفسير نورالثقلين، ج 4، ص 258، ح 50)
[2] . مقصود از «رجل» «حبيبنجّار» است كه بر اثر حمايت از رسولان
انطاكيه به دست قوم خود به شهادت رسيد. (مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 658-/ 659)
[3] . از جمله شهيدان حمزةبنعبدالمطّلب است. (مجمعالبيان، ج 7-/
8، ص 548-/ 549؛ تفسير نورالثقلين، ج 4، ص 258، ح 50)