شهادت در لغت به معانى مختلف از جمله حضور داشتن، گواهى دادن و
كشته شدن در راه خدا آمده است. و شهيد، كشته شده در راه خدا و اسم مصدر آن شهادت
است.[1] (و نيز) شهيد، كشته شده در معركه
جنگ به دست كافران را گويند.[2] شهادت به معناى گواهى، در مدخل گواهى بحث شده و در اينجا كشته
شدن در راه خدا مدّ نظر است و از مشتقّات
«قُتِلَ» و كلمههاى «شهداء»، «نحبه»
و دلالت بعضى آيات برداشت شده است.
اهمّ عناوين: آثار شهادت، استقبال از شهادت، زمينههاى شهادت و
شهيدان.
آثار شهادت
1. آرامش
1. شهادت در راه خدا، سبب بهرهمندى از آرامش و آسودگى خاطر در
قيامت:
وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ
أَمْواتاً بَلْ