فَإِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعانا ثُمَّ إِذا خَوَّلْناهُ نِعْمَةً مِنَّا قالَ إِنَّما أُوتِيتُهُ عَلى عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ.
زمر (39) 49
61. انسان در معرض انواع مضارّ و گرفتاريهاى دنيا:
وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنا إِلى ضُرٍّ مَسَّهُ كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ.
يونس (10) 12
وَ إِذا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنِيبِينَ إِلَيْهِ ثُمَّ إِذا أَذاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً إِذا فَرِيقٌ مِنْهُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ.
روم (30) 33
وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ ... ثُمَّ إِذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ ما كانَ يَدْعُوا إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ ....
زمر (39) 8
ضرر به بنىنضير
62. قطع درختان خرما، موجب وارد شدن ضرر بر يهود بنىنضير:
هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ ... ما قَطَعْتُمْ مِنْ لِينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوها قائِمَةً عَلى أُصُولِها فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَ لِيُخْزِيَ الْفاسِقِينَ. [1]
حشر (59) 2 و 5
ضرر به پدر
63. حرمت ضرر زدن به پدر، به علّت فرزند:
وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كامِلَيْنِ ...
لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ .... [2]
بقره (2) 233
64. لزوم اداى گواهى به حق علىرغم ضرر به پدر خود:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلَّهِ وَ لَوْ عَلى أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوالِدَيْنِ ....
نساء (4) 135
ضرر به جان مردم
65. ضرر رساندن به جان مردم، بس نكوهيده و ناروا:
فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا رَكِبا فِي السَّفِينَةِ خَرَقَها قالَ أَ خَرَقْتَها لِتُغْرِقَ أَهْلَها لَقَدْ جِئْتَ شَيْئاً إِمْراً. [3]
كهف (18) 71
ضرر به خدا
66. آگاهى گسترده خداوند و مراقبت او بر همه چيز، دليل عجز همگان از ضرررسانى به او:
... وَ لا تَضُرُّونَهُ شَيْئاً إِنَّ رَبِّي عَلى كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ. [4]
هود (11) 57
67. عدم تضرّر خداوند، در صورت هلاك كردن كفرپيشگان:
إِلَّا تَنْفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذاباً أَلِيماً وَ يَسْتَبْدِلْ قَوْماً
[1] . مقصود از «اخرج» يهود بنىنضير است. (مجمعالبيان، ج 9-/ 10، ص 387؛ تفسير قمى، ج 2، ص 358)
[2] . بنا بر اينكه «لاتضارّ» مجهول و باء، سببيّه باشد؛ يعنىنبايد به بهانه فرزند به پدر ضرر زد. (الكشّاف، ج 1، ص 280)
[3] . سوراخ كردن كشتى، ضرر زدن به آن است، كه موجببه خطر افتادن سرنشينان آن خواهد شد
[4] . جمله «إنّ ربى ...» تعليل است براى جمله «لاتضرّونه شيئاً»