[1] . در روايتى از امام باقر عليه السلام «ثمّ لآتينّهم من بين
أيديهم» بهنقش شيطان در ايجاد سهلانگارى نسبت به امور اخروى تفسير شده است.
(التّبيان، ج 4، ص 365)
[2] . در روايتى از امام باقر عليه السلام «و عن شمائلهم» به محبوب
قرار دادن لذّات و غلبه دادن شهوات بر دلها تفسير شده است. (التّبيان، ج 4، ص 365؛
مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 623)
[3] . «جبّار» بر انسانى اطلاق مىشود كه ادّعاى منزلتى عالى را كه
مستحقّ آن نباشد داشته باشد. (مفردات، ص 183-/ 184، «جبر») مشاراليه «هذا»
مىتواند سفارشهاى خداوند به عيسى عليه السلام باشد. (مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص
665؛ جامعالبيان، ج 9، جزء 16، ص 107)