[1] . «هل تعلم له سميّا» در مقام تعليل براى «فاعبده
واصطبرلعبادته» است و مقصود از «سَمىّ» مشارك در اسم (همنام) و مراد از اسم «ربّ»
است زيرا آيه در بيان ربوبيّت مطلقه براى خداى تعالى است بنابراين معناى آيه چنين
مىشود: آيا كسى را مىشناسى كه متّصف به ربوبيّت باشد تا بخواهى از عبادت خدا به
عبادت او عدول كنى؟ (الميزان، ج 14، ص 84)
[2] . به عقيده عدّهاى از مفسّران مقصود از «بأساء» فقر ونادارى
است. (مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 477؛ الكشّاف، ج 1، ص 220؛ روحالمعانى، ج 2، جزء
2، ص 72)