صبر و بهشت‌

376. ممكن نبودن ورود به بهشت بدون صبر و شكيبايى:

أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ يَعْلَمَ الصَّابِرِينَ.

آل‌عمران (3) 142

وَ قالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَيْلَكُمْ ثَوابُ اللَّهِ خَيْرٌ لِمَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً وَ لا يُلَقَّاها إِلَّا الصَّابِرُونَ. [1]

قصص (28) 80

377. پندار برخى مؤمنان مبنى بر ورود به بهشت به صرف ايمان بدون صبر در شدايد:

أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ يَعْلَمَ الصَّابِرِينَ.

آل‌عمران (3) 142

نيز--) همين مدخل، صابران، پاداش صابران، موارد پاداش صابران، بهشت‌

صبر و تقوا

3. صبرپيشگى از جلوه‌هاى تقواپيشگى:

قالَ مُوسى‌ لِقَوْمِهِ‌ ... وَ اصْبِرُوا ... وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ.

اعراف (7) 128

... فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ.

هود (11) 49

وَ اصْبِرْ وَ ما صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّهِ‌ ... إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا ....

نحل (16) 127 و 128

وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها ... وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى‌.

طه (20) 132

صبر و توكّل‌

379. صبر نيازى موقّت و توكّل بر خداوند نيازى دايمى براى مسلمانان:

الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَلى‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ. [2]

نحل (16) 42

الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَلى‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ.

عنكبوت (29) 59

380. صبر و توكّل دو امر لازم براى رسيدن به جايگاه نيكو در دنيا و دستيابى به پاداش برتر خدا در آخرت:

وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ لَأَجْرُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ‌ الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَلى‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ. [3]

نحل (16) 41 و 42

381. صبر و توكّل مهاجران ستم‌ديده صدر اسلام سبب دستيابى آنان به سعادت در دنيا و پاداش برتر در آخرت:

وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ لَأَجْرُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ

[1] . طبق يك احتمال ضمير «يلقّاها» به بهشت كه «ثواب‌اللَّه» مذكور در آيه بر آن دلالت دارد برمى‌گردد. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 418)

[2] . به‌كارگيرى فعل ماضى در مورد صبر و فعل مضارع درمورد توكّل اشاره به اين است صبر مهاجران با انقضاى اسبابش منقضى شده امّا توكّل عادت و رويّه آنها است زيرا كارهاى بزرگى در پيش دارند كه با توكّل به خدا به اتمام خواهد رسيد بنابراين توكّل آنان مكرّر است. (تفسير التحريروالتنوير، ج 7، جزء 14، ص 159)

[3] . عنايت به توصيف مهاجران به صبر و توكّل براى اين است كه اين دو صفت در رسيدن به هدفى كه به آنها وعده داده شده‌اند دخيل‌اند. (الميزان، ج 12، ص 255)