جسمى است شفّاف و حاكى ماوراء و شكننده، و
[آن را]
در كوره ذوب كنند و در قالب ريزند و به شكل دلخواه درآورند.[2] در اين مدخل از واژه «زجاجة» و «قوارير» استفاده شده است.
تزيين با شيشه
1. استفاده از شيشه در تزيين و زيبايى ساختمان، در عصر سليمان عليه
السلام:
[3] . برخى از مفسّران، اين آيه را از باب تشبيه بليغدانستهاند،
نه اينكه ظرفهاى مورد استفاده بهشتيان، حقيقتاً از جنس شيشه و در عين حال نقره
باشد. (روحالمعانى، ج 16، جزء 29، ص 273)