شكنجه به معناى آزار دادن شديد كسى براى تنبيه يا وادار كردن او به
انجام دادن كارى و نيز به معناى آنچه موجب ناراحتى و آزار جسمى يا روحى مىشود،
آمده است.[2] گفتنى است كه عذاب و كيفر در
جايگاه خود بحث خواهد شد. در اين مدخل از واژه
«فتنه» به معناى شكنجه، «سوء العذاب»، «فلأقطعنّ أيديكم ...»،
«لأصلّبنّكم»، «النّار ذات الوقود»،
«سوط عذاب»، «عذاب أليم» و
«سنُقتّل» استفاده شده است.
اهمّ عناوين: انواع شكنجه، تاريخ شكنجه، شكنجهشدگان، شكنجهگران و
نجات از شكنجه.
[1] . مقصود از «ظلمات»، تاريكى شب، دريا و شكم ماهىاست.
(الميزان، ج 14، ص 315؛ الدرالمنثور، ج 4، ص 333؛ تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 450، ح
137)