سويد بن حرث [حارث] از رؤساى يهود بنىقينقاع در يثرب و از دشمنان پيامبر صلى الله
عليه و آله بود.[5] مفسّران، نزول آيه 57 مائده (5) را
در پى دوستى مسلمانان با افرادى همچون سويد دانستهاند كه به ظاهر اسلام آورده،
سپس به جريان نفاق پيوستند. با نزول آيه مزبور به مسلمانان هشدار داده شد كه با
چنين كسانى كه آيين شما را به بازى مىگيرند، پيوند دوستى برقرار ننماييد.[6]
[2] . «جمل» به معناى شتر (مفردات، ص 203، «جمل») و «خياط» به
معناى سوزن (مفردات، ص 302، «خيط») و «سمّ» به معناى سوراخ كوچك است. (التحقيق، ج
5، ص 214، «سمّ»؛ التّبيان، ج 4، ص 400-/ 401؛ روحالمعانى، ج 5، جزء 8، ص 176-/
177)
[3] . «جمل» به معناى طناب كشتى و طنابهاى به هم پيوسته نيز آمده
است. (مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 645)
[4] . اين مثلى است نزد عرب، در ضيق و تنگى راه و مسير
(روحالمعانى، ج 5، جزء 8، ص 176) و قرآن محال بودن چيزى را كه بين مردم معروف
بود، بيان نمود. (تفسير التحرير والتنوير، ج 5، جزء 8، ص 127)