سكوت، خاموش شدن، خاموشى، و با توانايى به سخن گفتن، ترك كردن آن
است.[1] در اين مدخل از واژههاى «تكلّم» و مشتقّات آن، «انصتوا»، «خامدين»، «لاينطقون»، «لاتحرّك به لسانك» و مفهوم برخى آيات
استفاده شده است.
اهمّ عناوين: سكوت در برابر فساد، سكوت در قيامت، سكوت زكريّا عليه
السلام، سكوت مريم عليها السلام.