نيز--) آدمربايى، استراقسمع، بنيامين،
خيانت، كمفروشى يوسف عليه السلام
گناه سرقت
--) همين مدخل، آثار سرقت، گناه
سرگردانى
--) تحيّر
سرگين
--) انعام
سرنوشت
--) قضا و قدر
سرور
سُرور به معناى شادى پنهان[3] و خوشحال شدن[4] است. در اين مدخل از واژه
«اشِر»، «اعْجَبَ»، «بَطَراً»، «سرّ»،
«فاكهين»، «فَرِحَ»، «قُرَّةُ عَين»، «مَرَح»، «يَسْتَبشِرُون»، «ناضِرَة»، «ناعمة» و مشتقّات بعضى از آنها
استفاده شده است.
اهمّ عناوين: افراط در سرور، سرور در قيامت، سرور ناپسند.
[5] . مقيّد شدن «فرح» [سرور] به «بغير الحقّ» به اين دليل است كه
«فرح» و شادمانى گاهى به حق است و مورد ستايش و گاهى باطل است و مورد سرزنش.
(مجمعالبيان، ج 7- 8، ص 828)