[1] . سقوط حدّ، مربوط به انجام دادن توبه قبل از اثبات سرقت و
دستگيرى سارق است. (زبدةالبيان، ص 834) از امام باقر يا امام صادق عليهما السلام
درباره دزدى كه قبل از دستگيرى، توبه كند نقل شده: بر او حدّ جارى نمىشود. (الكافى،
ج 7، ص 250، ح 1)
[2] . «قال أنتم شرّ مكاناً ...» به اين معنا است كه يوسف عليه
السلام به برادرانش گفت: شما در اتّصاف به سرقت، ثابتتر و شايستهتر هستيد كه
برادرتان را از پدرتان دزديديد و به ديگران افترا و تهمت سرقت مىزنيد.
(روحالمعانى، ج 8، جزء 13، ص 47)
[3] . ذكر «السّارقة» [پس از ذكر «السّارق»] بيانگر مطلبمذكور
است. (مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 296)