[1] . تقابل «بخل» با «سخاوت» علّت برداشت ياد شدهاست
[2] . امام باقر عليه السلام فرمود: ... لوط عليه السلام مردى
سخاوتمند و بزرگوار بود و از مهمانانى كه بر او وارد مىشدند، پذيرايى مىكرد.
(عللالشّرايع، ج 2، ص 549، ح 4؛ تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 382، ح 165)
[4] . در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده است: «خلق عظيم»
سخاوتمندى و خوشخلقى است. (الامالى، طوسى، مجلس 11، ص 302، ح 46؛ تفسير
نورالثقلين، ج 5، ص 391، ح 23)