سخاوت، جود و بخشش كردن را گويند.[1] واژه سخاوت و مشتقّات آن در قرآن كريم نيامده، امّا مفهوم آن را
مىتوان با استناد به آياتى كه واژههاى
«من أعطى»، «يؤتى ماله»
و ... در آنها به كار رفته است، مورد تحقيق قرار داد.
آثار سخاوت
1. امنيّت
1. در امان ماندن از شرور روز قيامت، از آثار سخاوت خالصانه:
[2] . در تفسير كلمه «لعلّ» ذكر شده است: مقصود از شناخت «بضاعت»
شناختن حق است؛ يعنى شايد حق آن را بشناسند و قدردانى كنند. (الكشاف، ج 2، ص 330؛
الميزان، ج 11، ص 210)