برخى مفسّران، شأن نزول آيه 189 بقره (2) را در پى بالا رفتن
رفاعه[1] از ديوار خانه پس از احرام
دانستهاند كه بر اساس تقليد از اعراب جاهلى از درب خانه وارد نمىشدند.[2] با نزول آيه مزبور اينگونه اعمال
از كارهاى نيك دانسته نشد.
رفاعة بن زيد عامر
رفاعة بن زيد عامر از انصار است.[3] مفسّران شأن نزول آيات 105 و 106 نساء (4) را درباره سرقت
«بنىابيرق» از مشربه رفاعه و قضاوت پيامبر صلى الله عليه و آله بين آنان
دانستهاند.[4] نيز مقصود از «المتر الى الّذين
نافقوا» در آيه 11 حشر (59) را گروهى از منافقان از جمله رفاعه دانستهاند كه به
يهود بنىقريظه و بنىنضير