زنا، نزديكى با زن چه از قُبُل و چه از دُبُر، بدون خواندن صيغه
عقد و بدون شبهه است؛ البتّه در صورتى كه از روى عمد و علم به حرمت آن باشد.[1] در اين مدخل از واژههاى «زنا» و مشتقّات آن،
«فاحشه»، «بغى»،
«زنيم» و بعض آيات همراه قرائن مانند «و يحفظن فروجهنّ» استفاده شده است.
اهمّ عناوين: اجتناب از زنا، حدّ زنا، زناكاران، موانع زنا
آثار زنا
1. تعزير
--) همين مدخل، زناكاران، تعزير زناكار
2. حدّ
--) همين مدخل، حدّ زناكار
3. اخراج از خانه
1. جواز اخراج زن مطلّقه از خانه، در صورت ارتكاب زنا:
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ ... لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ وَ لا يَخْرُجْنَ إِلَّا
أَنْ يَأْتِينَ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ ... [2]