[1] . از امام باقر عليه السلام نقل شده كه آيه مذكور درباره
مانعان و تاركان زكات نازل شده است. (مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 896)
[2] . «ويل» بنا بر احتمالى درّهاى از درّههاى جهنّم است.
(مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 292)
[3] . بر اساس يك احتمال، مقصود از «ماعون» زكات واجباست. روايتى
از امام صادق عليه السلام مؤيّد همين احتمال است. (همان، ج 9-/ 10، ص 834)
[4] . در حديثى از امام صادق عليه السلام، آن حضرت با استشهاد به
آيه ياد شده، ترك زكات را از گناهان كبيره شمرده است. (تفسير نورالثقلين، ج 2، ص
214، ح 135)