[1] . با توجّه به اينكه خداوند در آيه پيشين از مسلمانان خواسته
است كه در برابر كافران و توطئههاى آنان، عفو و گذشت داشته باشند و اين تكليف با
توجّه به شدّت دشمنى يهود با مسلمانان بر ايشان گران آمد، در اين آيه دستور داد كه
براى انجام دادن اين تكليف دشوار از طريق نماز و زكات استعانت بجويند. (التّبيان،
ج 1، ص 408؛ مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 354)
[2] . از امام رضا عليه السلام نقل شده است كه مقصود از «لتبلونّ
فى اموالكم» امتحان با دادن زكات است. (تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 421، ح 474)
[3] . مراد از زكات در آيه ياد شده، زكات واجب است. (التّفسير
المنير، ج 3، جزء 3، ص 88)
[4] . مقصود از «لنصدّقنّ» صدقهاى است كه پيامبراكرم صلى الله
عليه و آله دستور جمعآورى آن را مىداده است كه همان زكات است و روايات و شأن
نزول، مؤيّد اين مطلب است. (الكشّاف، ج 2، ص 292؛ الميزان، ج 9، ص 352-/ 353)