(1) . «حور» به معناى سفيد نيكو
است. (مجمعالبيان، ج 9-/ 10، ص 319)آيت
الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد،
موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.
[2] . «يحموم» به معناى دود به شدّت سياه است. (مجمعالبيان، ج 9-/
10، ص 333)
[3] . در معناى «حور» گفته شده: ظهور اندكى سفيدى در چشم از ميان سياهى
است (چشم سياه). (مفردات، ص 262، «حور»)
[4] . «حمئة» به معناى گِل سياه است. (مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص
757)