235. تربيت فرزندان، هنگام كودكى، مقتضى دعا براى رحمت والدين:

وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِي صَغِيراً.

اسراء (17) 24

236. دعاى ابراهيم عليه السلام به درگاه خداوند، براى مغفرت و آمرزش والدين خود:

رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسابُ.

ابراهيم (14) 41

237. دعاى نوح عليه السلام به درگاه خداوند، جهت مغفرت و آمرزش والدين خود:

رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَباراً.

نوح (71) 28

نيز--) استغفار، استغفار براى والدين‌

دعا براى هدايت‌

238. دعا براى هدايت شدن، به نزديك‌ترين راه به صواب:

... وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسى‌ أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً.

كهف (18) 24

239. دعا به درگاه الهى، جهت هدايت يافتن به صراط مستقيم:

اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ.

حمد (1) 6

240. دعاى اولواالالباب، براى باقى ماندن در راه هدايت:

رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ.

آل‌عمران (3) 8

241. دعاى اصحاب كهف، به منظور قرار گرفتن در مسير هدايت و رشد:

إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقالُوا رَبَّنا آتِنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ هَيِّئْ لَنا مِنْ أَمْرِنا رَشَداً.

كهف (18) 10

دعا براى همسر

242. دعا براى چشم‌روشنى قرار گرفتن همسر، از اوصاف عبادالرّحمان و بندگان خدا:

وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً.

فرقان (25) 74

243. درخواست بندگان خداوند، جهت الگو قرار گرفتن همسران خود براى تقواپيشگان:

وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً.

فرقان (25) 74

دعا بعد از نماز

244. تلاش براى دعا پس از نماز، مورد توصيه خداوند به پيامبرش صلى الله عليه و آله:

فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ وَ إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ. [1]

انشراح (94) 7 و 8

[1] . امام صادق عليه السلام به نقل از پدر بزرگوارش درباره سخن‌خداوند «فاذا فرغت فانصب و الى‌ ربّك فارغب» مى‌فرمود: زمانى كه نماز را بعد از سلام به پايان رساندى و هنوز نشسته‌اى براى امر دنيا و آخرت در دعا بكوش، پس هنگامى كه از دعا فراغ شدى به درگاه خداى- تبارك و تعالى‌- تضرّع و زارى كن كه آن را از تو قبول كند. (البرهان، ج 4، ص 476، ح 14)