دَرَك به معناى نهايت قعر چيزى، و «دَرَكات آتش جهنّم» به معناى
منزلگاههاى آن و «دَرَك اسفل در جهنّم»، انتهاى گودى جهنّم است.[1] در اين مدخل از واژه «الدّرك الأسفل» و
«اسفل السّافلين» استفاده شده است.
[2] . بنا بر اين احتمال كه مراد از «اسفل سافلين» در اين آيه،
جايگاهى در جهنّم باشد (مجمعالبيان، ج 9-/ 10، ص 394) و به قرينه استثناى در آيه
بعد، مقصود، افراد فاقد ايماناند