إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ.

نحل (16) 100

أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ‌ ....

سجده (32) 27

أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ.

عبس (80) 25 و 31 و 32

19. تأمين علوفه براى دامدارى، از نشانه‌هاى ربوبيّت خداوند:

قالَ فَمَنْ رَبُّكُما يا مُوسى‌ قالَ رَبُّنَا ...

... وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْ نَباتٍ شَتَّى‌ كُلُوا وَ ارْعَوْا أَنْعامَكُمْ‌ ....

طه (20) 49 و 50 و 53 و 54

نيز--) انعام، چوپانى‌

دانش‌

--) علم‌

دانه‌

در اين مدخل از واژه‌هاى‌ «حبّ»، «حرث» و «نوى‌» استفاده شده است.

اهمّ عناوين: تكثير دانه، دانه‌هاى خوراكى و رويش دانه.

پاشيدن دانه‌

1. پاشيدن دانه در زمين، به دست انسان، براى كشت و كار:

أَ فَرَأَيْتُمْ ما تَحْرُثُونَ‌ أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ. [1]

واقعه (56) 63 و 64

پيدايش از دانه‌

2. پيدايش گياهان از دانه‌ها، نمودى از احياى اموات و ايجاد زنده از مرده:

إِنَّ اللَّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوى‌ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ... [2]

انعام (6) 95

تشبيه به دانه‌

3. تشبيه مال انفاق شده در راه خدا، به روييدن هفت خوشه صد دانه‌اى از يك دانه:

مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ.

بقره (2) 261

نيز--) همين مدخل، دانه خردل‌

تغذيه از دانه‌

--) همين مدخل، دانه‌هاى خوراكى‌

تكثير دانه‌

4. امكان روييدن هفت سنبله صد دانه‌اى، از يك دانه:

مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ....

بقره (2) 261

[1] . «حرث» [مصدر «تحرثون»] به عمل پاشيدن بذر و آماده كردن زمين براى زراعت، گفته مى‌شود. (مفردات، ص 226، «حرث»)

[2] . «يخرج الحىّ من الميّت» يعنى از دانه خشك، گياه سبز تر و تازه خارج مى‌كند (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 524) كه اشاره به ايجاد زنده از مرده است‌