411. اعتراف سليمان عليه السلام به خير بودن و برترى عطاياى الهى:

فَلَمَّا جاءَ سُلَيْمانَ قالَ أَ تُمِدُّونَنِ بِمالٍ فَما آتانِيَ اللَّهُ خَيْرٌ مِمَّا آتاكُمْ‌ ....

نمل (27) 36

87. عفّت‌

412. عفّت و پاكدامنى، خير براى انسان:

قالَتْ إِحْداهُما يا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ. [1]

قصص (28) 26

413. عفّت، براى زنان سال‌خورده، خير و بهتر از بى‌حجاب و بى‌پوشش بودن آنان:

وَ الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ ... فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُناحٌ أَنْ يَضَعْنَ ثِيابَهُنَ‌ ... وَ أَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَ‌ ....

نور (24) 60

88. عفو

414. عفو در برابر بدى ديگران، از مصاديق خير:

وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ وَ لَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِلصَّابِرِينَ. [2]

نحل (16) 126

89. عمل خير

--) عمل، عمل خير

90. عيسى عليه السلام‌

415. خير و برترى عيسى عليه السلام نسبت به بتهاى مشركان و بت‌پرستان در پيشگاه پيامبر صلى الله عليه و آله، مورد جدال آنان با حضرت:

وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ‌ وَ قالُوا أَ آلِهَتُنا خَيْرٌ أَمْ هُوَ ما ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا ....

زخرف (43) 57 و 58

91. غنيمت‌

416. غنيمت به دست آمده در جنگ، از موارد خير:

... أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ ... [3]

احزاب (33) 19

92. فديه‌

417. پرداخت فديه به جاى روزه (در صورت مشقّت‌بار بودن روزه) از اعمال خير:

أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلى‌ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ‌ ....

بقره (2) 184

93. فرجام افك‌

418. سرانجام خير براى مسلمانان با افشا شدن نيّت و انگيزه بدخواهان توطئه افك، (تهمت‌زنى و شايعه‌سازى عليه زن پيامبر صلى الله عليه و آله):

إِنَّ الَّذِينَ جاؤُ بِالْإِفْكِ‌ ... لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ‌ ....

نور (24) 11

94. فرزند شايسته‌

419. فرزند صالح و با محبّت نسبت به والدين، از مصاديق خير:

وَ أَمَّا الْغُلامُ فَكانَ أَبَواهُ مُؤْمِنَيْنِ‌ ... ء فَأَرَدْنا أَنْ‌

[1] . از امام رضا عليه السلام نقل شده است: ... آنگاه كه دختر شعيب عليه السلام گفت: «استأجره إن خير من استأجرت ...» پدرش گفت: چگونه دانستى كه او بهترين اجير است؟ دخترش گفت: آنگاه كه پيام تو را به او رساندم همراه من آمد و گفت: در پشت سر من حركت كن و مرا به راه راهنمايى كن. (قصص‌الانبيا، راوندى، ص 152، ح 161؛ بحارالانوار، ج 13، ص 44، ح 10)

[2] . از امام سجّاد عليه السلام نقل شده است: امّا حق كسى كه از جانب او با سخن يا عمل به تو بدى رسيد، اين است كه اگر بدى او عمدى باشد، گذشت از او براى تو بهتر است ... خداى عزّوجلّ فرمود: «و لئن صبرتم لهو خير للصّابرين» و اگر بدى او عمدى نبوده [با اين گذشت‌] به او ظلم نكرده‌اى. (تحف‌العقول، ص 271؛ بحارالانوار، ج 71، ص 20، ح 2)

[3] . بنا بر قولى، خير به معناى غنيمت است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 546)